Animacall: The animation project

Animacall: The animation project 2011 Διάρκεια: 30 Μαρτίου – 5 Ιουνίου 2011 Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης ΘεσσαλονίκηςΑποθήκη Β1,Λιμάνι Θεσσαλονίκης Επιμέλεια: Συραγώ Τσιάρα ,Δόμνα Γούναρη Εγκαίνια: 30 Μαρτίου στις 20:00 Κεντρικό πρόγραμμα: 80 διεθνείς συμμετοχές οι οποίες προέκυψαν έπειτα από ανοιχτή πρόσκληση και επιλογή• Ειδικό αφιέρωμα σε διακεκριμένους καλλιτέχνες• Ειδικές προβολές για παιδιά• Best of Animasyros 0.3• Workshops 1. Κεντρικό Πρόγραμμα Κατερίνα Αθανασοπούλου, Ελλάδα José Ángel Alayón Dévora, Ισπανία Άννα Αμπαριώτου, Αθήνα Francisco Javier Ara Santos Ισπανία Αριστοτέλης Αρμάος, Αθήνα Θωμάς Βαλιανάτος, Αθήνα Pirjetta Brander, Φινλανδία Peter Budinsky Σλοβακία John Butler Σκωτία, Η.Β. Ali Cabbar Βρυξέλλες, Κωνσταντινούπολη Jane Cheadle, Ν. Αφρική Donald Daedalus, New York, USA Iain Gardner Σκωτία, Η.Β. Shlomit Ginton, Ισραήλ Anitra Hamilton, Τορόντο, Καναδάς Mark Harasimowicz, Ηνωμένο Βασίλειο Christopher Holloran & Andrea Zavala Folache, Η.Β. & Ισπανία Sachiyo Honda, Ιαπωνία Ιωάννα Θέμελη, Ελλάδα Γιώργος Θεωνάς, Ελλάδα Petra Innanen, Φινλανδία Hanne Ivars, Φινλανδία Shelley Jordon, Πόρτλαντ, ΗΠΑ Lesley Kaiser & Logan Austin, Ώκλαντ, Ν. Ζιλανδία Ελένη Καμμά, Κύπρος, Ελλάδα Ειρήνη Καραγιαννοπούλου, Αθήνα Ανδρέας Καραουλάνης, Αθήνα Ιωάννης Καρπούζης, Αθήνα Soyeon Kim, Κορέα Anna Kleberg Στοκχόλμη, Σουηδία Michal & Uri Kranot, Ισραήλ Βούλα Κουτσουμάνη, Ελλάδα Kohila Kurunathan, Σαουδική Αραβία, Σρι Λάνκα, Καναδάς Ελένη Κωνσταντινίδη, Ελλάδα Audrey Lam, Αυστραλία Άννα Λάσκαρη, Ελλάδα Eric Leiser, Ν. Υόρκη, ΗΠΑ Rita Leppiniemi, Φινλανδία Μαρία Λιανού, Κύπρος, Ελλάδα Mike Maryniuk & Matthew Rankin, Καναδάς Δημήτρης Μαυρογιαννίδης (Δήμος), Πτολεμαΐδα Megan and Murray McMillan, ΗΠΑ Jonathan Monaghan, Ν. Υόρκη, ΗΠΑ Myrmigi design house, Αθήνα NOMINT, Αθήνα Eva Olsson, Σουηδία Πέτρος Παπαδόπουλος & Ζίνα Παπαδοπούλου (Οvalimage), Αθήνα Κώστας Πέππας, Θεσσαλονίκη Marcella Piccinini, Μπολόνια, Ιταλία David Pierce, Ν. Υόρκη, ΗΠΑ Χαράλαμπος Πολιτάκης, Ελλάδα Mariagrazia Pontorno, Ρώμη, Ιταλία Θανάσης Ράδογλου, Θεσσαλονίκη Marco Raparelli, Ρώμη, Ιταλία Τζάνις Ραφαηλίδου, Αθήνα Daniela Risch, Έσσεν, Γερμανία Vappu Rossi, Φινλανδία Marina Roy, Βανκούβερ, Καναδάς Mikio Saito, Σαπόρρο, Ιαπωνία Kriss Salmanis, Ρίγα, Λετονία Michele Santini (LEMEH 42,) Ιταλία Pavel Soukup, Πράγα, Τσεχία Άγγελος Σπάρταλης, Κρήτη Heidi Stokes, Λονδίνο, Η.Β. Miha Subic, Μάριμπορ, Σλοβενία Boris Sverlou, Βέλγιο Francesca Talenti & Mark Russo, ΗΠΑ Γιώργος Τσεριώνης, Αθήνα Αγγελική Τσομπανέλλη, Αθήνα Catharina Van Eetvelde, Βέλγιο Stela Vula, Αλβανία Danny Warner, Ν. Υόρκη, ΗΠΑ Cecilia Westerberg, Κοπενχάγη, Δανία Tina Willgren, Σουηδία Hans de Wolf, Ολλανδία Juan Camilo Fonnegra, Κολομβία Petra Freeman, Ηνωμένο Βασίλειο Αγγελική Χατζηθεοδώρου, Θεσσαλονίκη Yang Yongliang, Κίνα Urte Zintler, Γερμανία 2. Ειδικά αφιερώματα William Kentridge Μιχάλης Αρφαράς Γιώργος Σηφιανός Μπάμπης Βενετόπουλος 3. Ειδική προβολή για παιδιά Εργαστήριο κινουμένων σχεδίων ΚΜΣΤ "Κινούμενα σχέδια στο Μουσείο": Σοφία Μαντουβάλου, Αρίσταρχος Παπαδανιήλ, Αναστασία Δημητρά, Άλκηστις Τσίκου, Χριστίνα Ντεπιάν / Τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων ΚΜΣΤ & Θεοφάνης Νούσκας. 4. Φεστιβάλ Animasyros: best of animasyros 3.0 5. Workshops Γιώργος Σηφιανός & Μιχάλης Αρφαράς: Σάββατο: 2 Απριλίου 2011 Steven Woods & Μπάμπης Βενετόπουλος: Μάιος 2011

Ο κήπος με τις αυταπάτες

Ο κήπος με τις αυταπάτες
Εγκαίνια: Σάββατο 12 Μαρτίου 2011, 20.00
Γκαλερί Cube, Μιαούλη 39, Πάτρα
Ο “κήπος με τις αυταπάτες” του Οδυσσέα Ελύτη, ένα έργο πολλαπλά επίκαιρο και μοναδικά ποιητικό στη δοκιμιακή μορφή του, αποτέλεσε την αφορμή για την ομότιτλη ομαδική έκθεση που συνδυάζει χρώμα, λόγο και δράση, στην Γκαλερί Cube.
Εικαστικοί και λογοτέχνες προσκλήθηκαν να επισκεφθούν τον “κήπο με τις αυταπάτες”, όπου ο ποιητής με τη γοητευτική σύζευξη των κειμένων και των εικαστικών δημιουργιών του και με λόγο πολιτικό και μαζί τρυφερό καλλιεργεί τη μνήμη, την ομορφιά και την ευθύνη του ανθρώπου απέναντι στην ιστορία και στα όνειρά του.
Οι καλλιτέχνες με πρωτότυπα έργα και οι λογοτέχνες με σύντομα χειρόγραφα κείμενα, αποτυπώνουν – με τα δικά του υλικά ο καθένας – ό,τι βλέπουν, ό,τι νιώθουν και ό,τι φαντάζονται στο δικό τους “κήπο”.
Μέσα από τη συνεργασία εικαστικών και λογοτεχνών προκύπτουν νέα επίκαιρα έργα, όπως και ενδιαφέροντες διάλογοι μεταξύ εικόνας και λόγου.
Η έκθεση περιλαμβάνει ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, εγκατάσταση, κατασκευές και performance.
Την ελευθερία της έμπνευσης εγγυάται η βεβαιότητα της Άνοιξης και η ειλικρίνεια του βλέμματος σε μια συνάντηση εικόνων, σκέψεων και συναισθημάτων.
Εικαστικοί: Ηλίας Αηδονίδης, Διονύσης Ανδριόπουλος, Στάθης Ανδρουτσάκης, Hermann Blauth, Canuto Kallan, Χρήστος Γαρουφαλλής, Αντωνία Γρίβα, Έλλη Γρίβα, Άννα Καρατζά, Θεόφιλος Κατσιπάνος, Ιωάννα Καφίδα, Ανδρέας Κοντέλλης, Ένη Κούκουλα, Μένιος Κωστόπουλος, Χρήστος Κουτσούκης, Νίκος Μιχαλιτσιάνος, Ειρήνη Μπράττη, Δημήτρης Ντζουμάνης, Ηλίας Παπανικολάου, Νατάσσα Πουλάντζά, Δημήτρης Ταλιάνης, Magda Tammam, Γιώργος Τσεριώνης, Βαγγέλης Τζερμιάς, Παναγιώτης Φερεντίνος και οι νέοι εικαστικοί από τη Φλώρινα: Χρήστος Δημητριάδης, Πέννυ Κορρέ, Θωμάς Μακιναντζής, Βαγγέλης Μπραγιάντσης, Ειρήνη Μώρου, Γαβριήλ Φτελκόπουλος.
Λογοτέχνες: Γιάννης Αλεξανδρόπουλος, Σπύρος Βρεττός, Θοδωρής Γκόνης, Νίκος Δήμου, Δημήτρης Κάββουρας, π. Παναγιώτης Καποδίστριας, Διονύσης Καρατζάς, Παναγιώτης Κερασίδης, Γιώργος Κοζίας, Μαρία Κοσσυφίδου, Βασίλης Λαδάς, Μαρία Λαϊνά, Κώστας Λογαράς, Θανάσης Πανουτσόπουλος, Ευγενία Παπανδρέου, Δημήτρης Παπανικολάου, Γιάννης Παππάς, Στρατής Πασχάλης, Φώτης Ρούμπος, Αντώνης Σκιαθάς, Γιώργος Τσακιράκης, Γιώργος Τσιρώνης, Μάγδα Χριστοπούλου, Γιάννης Χρυσανθόπουλος

Εγκαίνια: Σάββατο 12 Μαρτίου 2011, 20.00
Διάρκεια έκθεσης: 12 Μαρτίου – 2 Απριλίου 2011

ΑΝΑΜΕΣΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΕΡΙΩΝΗΣ

"ΑΝΑΜΕΣΑ"

Γκαλερί CUBE,ΠΑΤΡΑ,8-4 ΕΩΣ 7-5 2011

Μιαούλη 3926 222 Πάτρα τηλ.: 2611110069, 6945399754

http://www.cubegallery.gr/

lianazoza@cubegallery.gr

Η ενδιάμεση ταυτότητα του «παράδοξου» Με αφετηρία την προσωπική του κατάθεση για τις σημερινές, δυσχερείς και εκτός ελέγχου πια συνθήκες που επικρατούν στη χώρα του, ο Γιώργος Τσεριώνης διερευνά μέσα από τα έργα της σειράς «Ανάμεσα» τον ενδιάμεσο, αμφίρροπο χώρο που αποτελεί την απόσταση ανάμεσα στο πριν και το μετά, το ρέοντα χρόνο δηλαδή που βιώνεται κάθε φορά τώρα. Ο ενδιάμεσος αυτός χώρος, εισβάλλοντας σα σφήνα ανάμεσα στο πεπερασμένο, το γνωστό του παρελθόντος και το επικείμενο, άγνωστο του μέλλοντος ενέχει την έννοια της προσωρινότητας, της μεταβατικότητας και ισορροπεί ανάμεσα στην αναμονή και την κίνηση. Είναι στο Καθαρτήριο, ανάμεσα στην Κόλαση και τον Παράδεισο, που βρίσκει θέση ο πιο δυνατός αγώνας και η αγωνία για εξαγνισμό. Είναι ο «παράδοξος ύπνος» ή R.E.M, όταν η λειτουργία του εγκεφάλου μοιάζει με εκείνη που υπάρχει όταν είμαστε ξύπνιοι, που δίνει διέξοδο στα όνειρα. Είναι ο Παν, μισός-άνθρωπος μισός-τράγος, που ανήκει ταυτόχρονα στον ανθρώπινο και το ζωικό κόσμο, που προκαλεί τον πανικό, αλλά και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Οι αντιφάσεις και η εγγενής πολυπλοκότητα που εμπεριέχουν χαρακτηρίζουν τα έργα της σειράς αυτής και υπαγορεύουν μια διαδικασία συνεχών μεταβολών και ερμηνειών. Την περίπλοκη σχέση ανάμεσα στη μοναδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και την πολλαπλότητα της που μετατρέπει τελικά την ανθρώπινη μορφή σε διακοσμητικό στοιχείο φέρνει στο φως το έργο που αναπαριστά ένα μωρό και την ασύμμετρη «αντανάκλαση» του, όπως και τα διπλά πορτρέτα που προκαλούν ερωτήματα για την έννοια της ταυτότητας, της «διπλοπροσωπίας» και της ταυτοπροσωπίας. Με παρόμοιο τρόπο, στον αντικατοπτρισμό ενός αντρικού προσώπου σε προφίλ ως γυναικείο και το αντίστροφο, καθρεφτίζεται η δυναμική της ένωσης των δύο φύλων όχι σε σωματικό, αλλά σε εγκεφαλικό επίπεδο, όμως η έντεχνα εκτελεσμένη αυτή συνύπαρξη υπονοεί ίσως και την ιδέα μιας πιθανής μελλοντικής συγχώνευσης των δύο φύλων. Στα συγκεκριμένα έργα που πραγματεύεται αποκλειστικά την ανθρώπινη ύπαρξη, ο Τσεριώνης έχει την ικανότητα να καλλιεργεί την εντύπωση μιας περίεργης συνένωσης του φυσικού με το τεχνητό και χωρίς να διαλύει τα όρια μεταξύ τους να συνθέτει το είναι και το φαίνεσθαι, φέρνοντας το ανθρώπινο αντιμέτωπο με το «ανθρώπινο». Από την άλλη, τα έργα που παρουσιάζουν ζώα από πηλό ή σε χαρτί ενισχύουν την αίσθηση μιας διπλής, αμφίπλευρης παρατήρησης, με τα ζώα να υιοθετούν πότε τον ενεργό ρόλο του παρατηρητή-θεατή και πότε του παρατηρουμένου-αντικειμένου, αλλοιώνοντας έτσι και τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο «Εγώ και το Άλλο» και τους καθιερωμένους ορισμούς τους. Ισορροπώντας ανάμεσα στο εκφραστικό νόημα που τους έχει δώσει ο δημιουργός τους μέσα από την προσωπική αισθητική, διανοητική και ιδεολογική οπτική του και το περιγραφικό νόημα που έχουν κατακτήσει τα ίδια για τον εαυτό τους, τα έργα του Γιώργου Τσεριώνη προβάλλουν δυναμικά το δικαίωμα τους να αυτοπροσδιορίζονται εκ νέου συνεχώς και ελεύθερα, ένα δικαίωμα που αποκτούν τα έργα τέχνης ταυτόχρονα με τη γέννηση τους. Βασιλική Αθηνά Βαγενού ιστορικός τέχνης 2-3-2011.

http://www.youtube.com/watch?v=SGbpuhhGSSM&feature=related