ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΕΡΙΩΝΗΣ
"ΑΝΑΜΕΣΑ"
Γκαλερί CUBE,ΠΑΤΡΑ,8-4 ΕΩΣ 7-5 2011
Μιαούλη 3926 222 Πάτρα τηλ.: 2611110069, 6945399754
Η ενδιάμεση ταυτότητα του «παράδοξου» Με αφετηρία την προσωπική του κατάθεση για τις σημερινές, δυσχερείς και εκτός ελέγχου πια συνθήκες που επικρατούν στη χώρα του, ο Γιώργος Τσεριώνης διερευνά μέσα από τα έργα της σειράς «Ανάμεσα» τον ενδιάμεσο, αμφίρροπο χώρο που αποτελεί την απόσταση ανάμεσα στο πριν και το μετά, το ρέοντα χρόνο δηλαδή που βιώνεται κάθε φορά τώρα. Ο ενδιάμεσος αυτός χώρος, εισβάλλοντας σα σφήνα ανάμεσα στο πεπερασμένο, το γνωστό του παρελθόντος και το επικείμενο, άγνωστο του μέλλοντος ενέχει την έννοια της προσωρινότητας, της μεταβατικότητας και ισορροπεί ανάμεσα στην αναμονή και την κίνηση. Είναι στο Καθαρτήριο, ανάμεσα στην Κόλαση και τον Παράδεισο, που βρίσκει θέση ο πιο δυνατός αγώνας και η αγωνία για εξαγνισμό. Είναι ο «παράδοξος ύπνος» ή R.E.M, όταν η λειτουργία του εγκεφάλου μοιάζει με εκείνη που υπάρχει όταν είμαστε ξύπνιοι, που δίνει διέξοδο στα όνειρα. Είναι ο Παν, μισός-άνθρωπος μισός-τράγος, που ανήκει ταυτόχρονα στον ανθρώπινο και το ζωικό κόσμο, που προκαλεί τον πανικό, αλλά και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Οι αντιφάσεις και η εγγενής πολυπλοκότητα που εμπεριέχουν χαρακτηρίζουν τα έργα της σειράς αυτής και υπαγορεύουν μια διαδικασία συνεχών μεταβολών και ερμηνειών. Την περίπλοκη σχέση ανάμεσα στη μοναδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και την πολλαπλότητα της που μετατρέπει τελικά την ανθρώπινη μορφή σε διακοσμητικό στοιχείο φέρνει στο φως το έργο που αναπαριστά ένα μωρό και την ασύμμετρη «αντανάκλαση» του, όπως και τα διπλά πορτρέτα που προκαλούν ερωτήματα για την έννοια της ταυτότητας, της «διπλοπροσωπίας» και της ταυτοπροσωπίας. Με παρόμοιο τρόπο, στον αντικατοπτρισμό ενός αντρικού προσώπου σε προφίλ ως γυναικείο και το αντίστροφο, καθρεφτίζεται η δυναμική της ένωσης των δύο φύλων όχι σε σωματικό, αλλά σε εγκεφαλικό επίπεδο, όμως η έντεχνα εκτελεσμένη αυτή συνύπαρξη υπονοεί ίσως και την ιδέα μιας πιθανής μελλοντικής συγχώνευσης των δύο φύλων. Στα συγκεκριμένα έργα που πραγματεύεται αποκλειστικά την ανθρώπινη ύπαρξη, ο Τσεριώνης έχει την ικανότητα να καλλιεργεί την εντύπωση μιας περίεργης συνένωσης του φυσικού με το τεχνητό και χωρίς να διαλύει τα όρια μεταξύ τους να συνθέτει το είναι και το φαίνεσθαι, φέρνοντας το ανθρώπινο αντιμέτωπο με το «ανθρώπινο». Από την άλλη, τα έργα που παρουσιάζουν ζώα από πηλό ή σε χαρτί ενισχύουν την αίσθηση μιας διπλής, αμφίπλευρης παρατήρησης, με τα ζώα να υιοθετούν πότε τον ενεργό ρόλο του παρατηρητή-θεατή και πότε του παρατηρουμένου-αντικειμένου, αλλοιώνοντας έτσι και τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο «Εγώ και το Άλλο» και τους καθιερωμένους ορισμούς τους. Ισορροπώντας ανάμεσα στο εκφραστικό νόημα που τους έχει δώσει ο δημιουργός τους μέσα από την προσωπική αισθητική, διανοητική και ιδεολογική οπτική του και το περιγραφικό νόημα που έχουν κατακτήσει τα ίδια για τον εαυτό τους, τα έργα του Γιώργου Τσεριώνη προβάλλουν δυναμικά το δικαίωμα τους να αυτοπροσδιορίζονται εκ νέου συνεχώς και ελεύθερα, ένα δικαίωμα που αποκτούν τα έργα τέχνης ταυτόχρονα με τη γέννηση τους. Βασιλική Αθηνά Βαγενού ιστορικός τέχνης 2-3-2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου